Przejdź do zawartości

Grazioso Enea Lanfranconi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grazioso Enea Lanfranconi
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 maja 1850
Pellio Intelvi

Data i miejsce śmierci

9 marca 1895
Bratysława

Zawód, zajęcie

inżynier i wynalazca

Odznaczenia
Komandor Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry)

Grazioso Enea Lanfranconi (także: Lafranconi, ur. 30 maja 1850 w Pellio Intelvi, zm. 9 marca 1895 w Bratysławie) – włoski inżynier i wynalazca.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował w Mediolanie, a w 1870 przeniósł się do Bratysławy. Był właścicielem firmy, posiadającej koncesję na regulację węgierskiego odcinka Dunaju i innych rzek na terenie kraju. Budował także nabrzeża i inne obiekty inżynieryjne. Wynalazł samoczynne urządzenie załadunkowe, opatentowane w wielu krajach Europy i w USA. Napisał także wiele prac teoretycznych na temat regulacji Dunaju.

Był także kolekcjonerem sztuki, archeologiem amatorem oraz twórcą multijęzykowego słownika oraz map dróg wodnych. Związany przez dużą część życia z Bratysławą, gdzie zbudował willę Lanfranconi. Upamiętnia go Most Lafranconi i przystanek tramwajowy Lafranconi (bez pierwszej litery n w nazwisku). Neorenesansowy pałac Lanfranconiego w centrum Bratysławy mieści dziś Ministerstwo Środowiska. W oparciu o ogrody willi powstał Ogród Botaniczny UK.

Komandor Cesarskiego Austriackiego Orderu Franciszka Józefa.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Duka Zólyomi, Lanfranconi, Enea Grazioso w: Österreichisches Biographisches Lexikon 1815–1950, Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften, tom 4, Wiedeń, 1969, s.437